Doen anderen niet wat jij wil?

Heb jij het gevoel dat:

• Andere mensen zich aan jou moeten aanpassen
• Rekening met jou en je gevoelens MOETEN houden
• Dat ze jou moeten begrijpen en rekening met je MOETEN houden

 

Wat doet dit met jou? Welke gevoelens komen er NU boven drijven?

Waar voel je die? Herken je bovenstaande?

 

Heb je moeite met gevoelens als frustratie en boosheid? Hoe ga je om met teleurstellingen? En vooral ook, hoe heb je geleerd om met bijvoorbeeld frustratie, verveling en als dingen niet gaan zoals jij wilt, om te gaan?

 

Ik kan je uit eigen ervaring vertellen. Ik heb dat niet geleerd. Tenminste niet op een gezonde manier. Als ik vroeger mijn huiswerk niet begreep of geen interesse had om huiswerk te maken, werd ik boos. Heel boos. En daar werd niet altijd even handig op gereageerd. Op die manier leerde ik dat als je je gefrustreerd voelt, als je even iets niet meteen begrijpt, dat een emotie als frustratie er gewoonweg niet mocht zijn. Hier was geen ruimte voor en werd afgestraft.

 

Zodoende leerde ik niet met deze gevoelens om te gaan. Ik verzette er mij hevig tegen waardoor het juist verergerde. Het goede nieuws: je brein is neuroplastisch en je kan je reactie veranderen. Hoe dan?

 

Stap 1 Herkennen en erkennen

Herkennen en erkennen van deze emoties. Dat vraagt om een stukje bewustzijn. Door je bewuster te worden van HOE bepaalde gevoelens in jou kunnen uitten of manifesteren. Dat is bij iedereen anders. Spierspanning, veranderde ademhaling, woedeaanvallen, lichtgeraakt zijn, snel in de verdediging schieten, cynisme of afgeven op een ander zijn enkele voorbeelden.

 

Al deze voorbeelden zijn er niet om TEGEN je te werken maar juist VOOR je te werken. Ze zijn helpend zodra jij ze herkent. Hoe sneller je ze herkent hoe meer je in staat bent om ze te accepteren en ervaren zoals ze zijn.

 

Je weet waarschijnlijk hoe je deze emoties kunt herkennen, wat is erkennen dan?

Openstellen voor jezelf en wat er op dat moment afspeelt, zonder oordeel. Het menselijke ZIJN (systeem, ego, conditioneringen) heeft de neiging om zich af te wenden van dingen die lastig zijn.

 

Weet dat al deze gevoelens menselijk zijn. Iedereen ervaart ze. Het oordeelloos tegemoet gaan van deze gevoelens die als SLECHT worden bestempeld vraagt bereidheid en moed.

Stress ontstaat als jij WILT dat een situatie of persoon anders is dan die in werkelijkheid is.

 

Stap 2 Ruimte maken

Als je merkt dat je getriggerd bent, door wie of wat dan ook. Als je merkt dat je die vervelende gevoelens in je lichaam opkomen. Dan ben je waarschijnlijk geneigd om te reageren zoals ik bij stap 1 heb aangegeven met bijvoorbeeld een uitbarsting of wegdrukken (vaak komt het dan in het lichaam tot uiting: ademhaling, hartkloppingen, hoge spierspanning, unheimlich gevoel, boos, je wil aanvallen of vluchten).

 

Dit is waarschijnlijk geen prettig gevoel. Een gevoel waar je zo snel mogelijk van af wil. Maar de emotie wil alleen maar gevoeld worden. Doordat wij er een oordeel aan hangen…  Bijvoorbeeld door De ‘dit is geen prettige emotie’… blijft het gevoel juist langer hangen en gaat het ook in je lichaam manifesteren.

 

Door ruimte te creëren, dat kan op allerlei manieren, kun je deze emotie door je lichaam laten stromen en zodoende kan het ook losgelaten worden.

 

Door te schrijven, je hart luchten bij iemand (iemand die oordeelloos een luisterend oor biedt), een vast moppermomentje te hebben, krijgen deze gevoelens de ruimte. Maar ook door lichaamswerk, als yoga, tai chi of andere oosterse energiebewegingen (meridianen) kun je meer ruimte creëren voor je emoties. Doordat je gevoelens meer bestaansrecht krijgen, ervaar je de situatie anders. Weet dat de situatie niet verandert maar jouw perceptie ervan wel.

 

Stap 3 Aandacht naar dat, wat jij belangrijk vindt

Herken jij dat als je boos bent, dat je de neiging hebt om die emotie naar buiten te richten? De ander of de situatie moet veranderen. En als dat niet gebeurt, dan ontplof je of je word boos op jezelf. Als hij of zij anders had gedaan dan was dit niet zo gebeurd en had jij nu geen last. Maar de kunst is, je te richten op wat voor jou belangrijk is, ipv in een slachtofferrol te duiken. Hiermee verleg je de aandacht weer naar jezelf.

 

Wat is in de kern belangrijk voor jou? Als je de tijd leert nemen waar het bij jou in de kern over gaat, leer je jezelf beter kennen. Dus vraag jezelf af, welk verhaal achter je reactie zit. Kan bijvoorbeeld integriteit zijn, gehoord worden, gewaardeerd etc. Wat is je daadwerkelijke behoefte? Hoe vaker je je bewust bent van je eigen reacties, hoe waarschijnlijker het is dat je ook met meer compassie naar jezelf en je omgeving reageert.

 

De feitelijke situatie verandert niet, wel hoe jij je verhoudt tot deze situatie.

 

Je kunt de ander niet veranderen. Dat heb je niet in de hand en dat kun je ook niet eisen. Je hebt wel in de hand hoe jij dat doet en hoe je omgaat met als iets niet loopt zoals jij wilt dat het loopt.

 

Vergroot je bewustzijn, vergroot je compassie naar jezelf en naar anderen.

 

Lief lichaam, jij bent mijn verteller.